Ipoh, which has been upgraded to city status, is one of the largest cities in Malaysia. It has its own unique history and identity. The city, born out of twists and turns of history, has created various specialties that are not only attractive but also different from other cities in the state of Perak. Until now, Ipoh is famous for its ‘Bougainvillea City’, Limau Tambun, and Limestone Cave.
The city began as a Malay village that existed about 100 years ago on the banks of the Kinta River. It is surrounded by the Titiwangsa Range to the east and Mount Keledang to the west. In addition, the city is filled and surrounded by limestone hills, making it a unique city that is different from other cities in Malaysia.
The design and architecture features in Ipoh, such as buildings built during the colonial era, still stand as landmarks, including the Railway Station Building, High Court, City Hall, and other shop-house buildings. In addition to the old buildings, modern buildings have also been constructed, such as those on Panglima Bukit Gantang Wahab and Jalan Gopeng. Ipoh still retains a mixture of old and new buildings, creating an interesting panorama.
The name Ipoh originates from the name of a tree. These trees produce toxic sap, also known as upas. The toxic sap from the tree has many uses, and it has been used by indigenous people to hunt animals. The toxic sap or upas is applied to blow darts and used for self-defense and to protect their families.
Ipoh yang dinaikkan taraf bandaraya adalah diantara bandar yang terbesar di Malaysia. Ia mempunyai sejarah dan identiti yang tersendiri. Bandaraya yang lahir dari liku-liku sejarah ini telah mewujudkan pelbagai keistimewaan yang bukan sahaja menarik malahan berbeza dengan Bandar-bandar lain di Negeri Perak. Sehingga kini Ipoh terkenal dengan ‘Bandar Bunga Kertas (Bougianvilla)’, Limau Tambun dan Gua Batu Kapur.
Bandar ini bermula dari sebuah perkampungan melayu yang wujud lebih kurang 100 tahun dahulu di tebing Sungai Kinta. Ia diapit oleh Banjaran Titiwangsa di sebelah timur dan Gunung Keledang di sebelah barat. Di samping itu juga Bandar ini dipenuhi dan dikelilingi oleh bukit-bukit batu kapur sehingga menjadikan bandar ini sebuah bandar yang unik serta berbeza dengan bandar-bandar lain di Malaysia.
Ciri-ciri rekaan dan senibina di Ipoh seperti bangunan-bangunan yang didirikan di zaman penjajahan masih lagi kekal sebagai mercu tanda, di antaranya ialah Bangunan Stesen Keretapi, Mahkamah Tinggi, Dewan Bandaran dan bangunan-bangunan rumah kedai yang lain. Di samping bangunan lama, bangunan moden juga turut dibina seperti di jalan Panglima Bukit Gantang Wahab dan Jalan Gopeng. Pada masa ini Ipoh masih lagi kekal dengan campuran bangunan-bangunan lama dan baru sehingga mewujudkan satu panorama yang menarik.
Nama bandar Ipoh berasal daripada nama sepohon pokok. Pokok-pokok ini mengeluarkan getah beracun atau dikenali juga dengan upa. Getah beracun dari pokok itu banyak kegunaannya, ianya telah digunakan oleh masyarakat orang asli untuk memburu binatang. Getah beracun atau upa disalutkan pada mata sumpit dan juga untuk mempertahankan diri serta keluarga mereka.
